به گزارش فراتاب روز پنجشنبه ۳۱ خرداد ماه ۷۶ نفر مهاجر از کشورهای ایران، افغانستان، عراق و سوریه، شهر بدروم ترکیه را به مقصد ایتالیا از طریق راه دریایی و در آرزوی یک زندگی بهتر ترک نمودند اما تنها ۱۰ نفر از مسافران این راه زنده به خشکی رسیدند.
گفته میشود تاکنون گارد ساحلی ایتالیا جسد بیش از ۳۰ نفر از سرنشینان این کشتی را پیدا کرده است، اگرچه نشان و اطلاعی از هویت دقیق آنها وجود ندارد اما در بین اسامی کسانی که در این قایق حضور داشتند شهروندان ایرانی از شهرهای بوکان، مهاباد، پیرانشهر، ارومیه، نقده، پاوه، سردشت، سنندج، قصر شیرین و شیراز نیز شناسایی شده است.
اکثر مسافران این کشتی کُردهای ساکن ایران و عراق بودند که در میان آنها ۲۶ کودک و یک زن باردار نیز حضور داشت. به گفتهی تعدادی از بازماندگان این قایق، پس از وقوع یک انفجار و سرنگونی قایق، به مدت ۴ روز در آبهای آزاد ایتالیا بدون آب و غذا سرگردان بودهاند.
یکی از نجات یافتگان، بنام رویا که خود از اهالی شهر پاوه در استان کرمانشاه است در مصاحبهای با رنج پژدری، فعال حوزهی پناهندگان، درباره چگونگی حادثه و اسامی نجات یافتگان میگوید: «آب و غذا در حال تمام شدن بود و کاپیتان کشتی به مردم قول آذوقه داد و بنابراین تلاش کردیم تیوب اضطراری را که معمولاً در آن آب و غذا وجود دارد، بیرون بیاوریم اما در حال بیرون آوردن آن یک انفجار رخ داد و کشتی سوراخ و غرق شد. نیمی از مسافران کشتی همان لحظه در آب افتادند و جان خود را از دست دادند و بقیه در این چند روزی که بر روی آب بودیم روزانه ۲، ۳ و یا چهار نفر از تشنگی و گرسنگی جانشان را از دست میدادند.»
او در ادامه به اسامی نجات یافتگان اشاره کرده و میگوید: «من و ۸ کُرد دیگر و یک شهروند ترکمن اهل عراق زنده ماندیم. آکو قادری از مهاباد، ناصر رمضانی از بوکان، شخصی به نام وفا از ارومیه، مژده عمر، پسرش میران قادر و خواهرزادههایش ماری و لارین از اربیل، یک مرد به نام رادش از سوریه با یک مرد ترکمن از عراق از نجات یافتگان بودیم.»
جسد دها مسافر این کشتی هنوز پیدا نشده است اما اسامی برخی از ایرانیان کشتی حامل پناهجویان که جان باخته و یا هنوز مفقود هستند به شرح زیر میباشد:
- برادر و خواهری بنامهای پویا قاسم کریمی و سوما قاسم کریمی (سنندج)،
- پیشوا درویشی (مهاباد)
- مبین علیپور (پیرانشهر)
- مادر و فرزندی بنامهای حدیث میرزایی و ماکان نجفی (قصر شیرین)
- تیمور یوسف نژاد (سردشت)
- هاوکار محمدپور (سردشت)
- فاروق صوفی (بوکان)
- بهنام ناصری (ارومیه)
- فرید ایوری (ارومیه)
- خالد نلاس (ارومیه)
- یک پدر و دو فرزندش بنامهای حسین دشتیان و آرتا و رایان (شیراز)،
- صلاح شیخه (نقده)
(لازم به ذکر است این لیست همچنان در حال کامل شدن است)
همچنین خانواده داغدار مادر و پسر غرق شده (حدیث و ماکان) در پاسخ به فراتاب گفتند: «حدیث با بچهی خردسالش سه روز در آبهای ایتالیا بودند در روز اول که فرزندش در حادثه انفجار تیوبها جانش را از دست داد و سه روز بعد هم هرچند خود او توسط گارد ساحلی نجات یافته بود اما در اثر فشارهای روحی ناشی از این حادثه و از دست دادن فرزندش، دچار حمله قلبی شده و جانش را از دست میدهد.»
علت انفجار رخ داده در این قایق برای بسیاری هنوز جای سوال دارد.این کشتی ۱۵متری که جنس آن از آهن بوده است تنها ظرفیت ۳۰ و یا ۴۰ مسافر را داشته است با این وجود یک روز قبل از رسیدن به ایتالیا در اثر یک انفجار سوراخ و غرق میشود. به گفته نجات یافتگان پلیس ایتالیا پس از رسیدن به محل قبل از هر چیزی محل انفجار را چک میکند و بسیاری از خانوادهها و فعالان این حوزه هنوز در پی کشف علت این انفجار مشکوک هستند. نکته قابل توجه این است که کشتی بدون کاپیتان بوده است و یکی از مسافران ایرانی که سابقه و آشنایی اندکی با کشتیرانی در خلیج فارس داشته است توسط قاچاقبران به عنوان کاپیتان کشتی انتخاب شده است و گفته میشود شخصی از شمال ایران که هنوز هویتش برای ما مشخص نیست، به عنوان کمک کاپیتان حضور داشته است..
بسیاری از خانوادهها در پی یافتن اجساد عزیزانشان و بازگشت آنان به خاک خود هستند با این حال هنوز اطلاعی از چگونگی بازگشت آنها ندارند. دولت ایتالیا اعلام کرده است که خانواده بازماندگان باید تست دیانای خود را از طریق سفارت برای آنان ارسال کنند تا احراز هویت این جانباختگان انجام شود.
سالانه هزاران نفر از کشورهای ایران، عراق، سوریه، افغانستان، پاکستان و... کشور خود را ترک میکنند؛ در این میان کردهای ایران، عراق و سوریه بیشترین آمار مهاجران را به خود اختصاص دادهاند. ایرانیان به دلایل عمدتاً اقتصادی و پس از آن به علل سیاسی و اجتماعی حاضر به ترک وطن خود و وارد شدن به این راه مرگبار میشوند.
توجه ... این گزارش در فراتاب به روز میشود
گزارش از سوما محمدی توتونچی
بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است